Keuringsdienst van waarde – maar dan een eeuwtje terug
(bijdrage van een buitenpoorter nav de oproep van 6 december jl)
Mijn opa, Jacob Molenaar, was net als veel anderen pluimveehouder/handelaar in Den Ilp.
Goeie kippen legden eieren of werden geslacht en in de stad verkocht. Die mensen moesten tenslotte ook eten.
Dode kippen werden aan de weg opgehangen en ook verkocht. Net als de wrakke kippen.
Mijn ome vertelde het verhaal dat er hiervoor regelmatig een opkoper uit Oostzaan langskwam.
Deze opkoper, laten we voor het gemak zijn naam niet noemen, had zich een tijdje door ziekte niet laten zien maar wipte na genezing bij opa de worf op.
“Jaap, heb je nog handel?”
“Nee, omdat je niet kwam heb ik het maar begraven..”. De reactie kwam prompt:
“Oh, hoe diep??”
Ik ben zelf veel te jong om het zelf te hebben meegemaakt, dus liegen doe ik in commissie.
Niet al te frisse kippenlijken werden een poosje begraven om weer een blanke kleur aan het vlees te geven en vervolgens onder meer in de Amsterdamse jodenbuurt verkocht.
Eens ging zo’n handeltje om zulke slechte waar dat zelfs bij de opkoper het geweten wat ging opspelen.
Op de volgende zondag ging hij naar Amsterdam om ‘zijn’ buurt op de aanwezigheid van witte lakens voor de ramen te inspecteren.
En hier stopte het verhaal !!!