060520 – Was, zo die was

HerinneRing – was

Alle dingen gaan voorbij, zo ook de manier van – de was doen – van weleer. Onze brein registreert en naar mate de jaren vorderen, gaat dat langzaam achteruit, bij de een wat meer of wat vroeger dan bij de ander. Eerst heet het vergeetachtig, we weten het wel, maar “het” is even zoek. Wij spreken dan in raadselen thuis, dinges en je weet wel, noemen allerlei bijkomende zaken, die vervolgens ook weer niet exact benoemd kunnen worden en toch weten we uiteindelijk allemaal wat we bedoelen. Ach, dat stadium is nog redelijk beheersbaar en hoe vaker ik hoor dat anderen daar ook last van hebben, hoe meer ik in staat ben de wanhoop buiten de deur te houden. Een kenner op het gebied van dementie zei laatst: “Wie niet meer weet wie er allemaal waren op je verjaardag, heeft nog niets te vrezen. Als je niet meer weet dat je jarig was, wordt het pas ernstig”.
Lang verleden werkt echter anders. Vaak ligt hier nog wel ergens een sleutel naar je HerinneRing. Alle zintuigen doen daar aan mee: gezicht, gehoor, voelen en ruiken.
Zo’n plaatje als dit brengt een geur naar boven: opgeklopte sunlight zeep.
Heel even ben ik weer op zolder (ja, ik ben een stadsmens) bij oma, elke maandag: WASDAG