Melkrijder in de dop (2)
We volgen nog even het verhaal dat ons spontaan werd aangeleverd:
Eindelijk was ik alleen op de tractor aan het werk
Om de eerste dag alleen goed te beginnen had ik de wekker op 5 uur ’s morgens gezet. D
e tractor had ik voor de deur geparkeerd, zodat ik op tijd kon wegrijden. Het begon net een beetje licht te worden, ik nam plaats achter het stuur en startte motor van de tractor om te vertrekken richting Noordeinde. Nog even de aanhangwagen met triangel ophalen en op weg naar het eind van de Haal. In die tussentijd haalde ik alvast melkbussen bij boeren op. Elke boer had zijn eigen nummers en soms een eigen kleur over de nummers heen.
Als ik bij het transportbedrijf van Remmert Vels aankwam, was de aanhangwagen al voor de helft gevuld met melkbussen. Daar moest ik keren en begon de andere helft op te halen. Rond zeven uur stopte ik altijd halverwege de Haal bij een sloot.
Want ik moest wachten tot de boer aan kwam roeien met twee melkbussen voor in zijn jol. Ik kon niet te langer dan 10 minuten wachten op de boer anders ging het van de melkprijs af. Die arme boer roeide zich de sloffen uit zijn klompen om maar op tijd bij mij te zijn.
Bij de kruising de Haal en de Heul koppelde ik de bijna volle wagen met melkbussen af, dan ging er een lege aanhangwagen achter de tractor en reed ik de doodlopende weg de Heul in. Aan het eind van de Heul moest de aanhangwagen weer losgekoppeld worden om te kunnen keren. Omdat ik dat te veel werk vond, keerde ik met aanhangwagen en al door de berm van de weg, waardoor er een heel diep wielspoor ontstond. Het spoor werd steeds dieper tot er een lek in de riolering ontstond, wat de buurtbewoners niet leuk vonden.
Er zijn toen heel wat woorden gevallen en ik werd van de tractor getrokken door een boze buurtbewoner, waar ik erg van schrok en niet blij mee was. Ik had het natuurlijk niet moeten doen, ik had op die momenten een foute beslissing genomen. Gelukkig heeft die consternatie wel wat opgeleverd want B & W van Oostzaan zorgde nu voor een keerplein, zodat er op een nette manier gekeerd kon worden. Op het moment dat ik van alle boeren hun melk opgehaald had, ging ik op weg naar melkfabriek “De Schafte” in Oostzaan. Dit was niet voor lang, de Coöperatieve zuivelfabriek in Wormerveer gaf een paar centen meer geld voor een liter melk. Ik kreeg dus de opdracht om elke keer naar de Coöperatieve zuivelfabriek in Wormerveer te rijden.
Daar ging meer rijtijd inzitten maar blijkbaar bracht het toch meer geld op.