De beene leggen onder de Kist
W
at mij ontzettend opviel tijdens de korte trip in Mexico is de plek die de Dood daar heeft veroverd. Nee, niet de familie maar de dood in de vorm van skeletten en doodshoofden alom. Werkelijk bijna overal, dus ook in de toeristen industrie, kwamen we ze tegen. Bij navraag bleek dat dit allemaal te maken heeft met de feesten van 1 en 2 november: Allerheiligen en Allerzielen. Een mengeling waarbij de oeroude indiaanse tradities en het katholieke geloof hand in hand gaan. Het is geen trieste aangelegenheid, meer een echt feest met trekjes van St Maarten: kindjes langs de deuren en snoepjes uitdelen van suikergoed, maar wel in de vorm van doodshoofdjes.
‘Sterven is het uitdoven van een lamp, niet de vernietiging van het licht.’
(Rabindranath Tagore)
Even wennen; dood en feest, maar wie er oog voor heeft, vindt zelfs dood en humor hand in hand. Een collega historicus stuurde me dit plaatje van een begraafregister; het gaat hier om de overdracht van een graf. In de tekst staat de opmerkelijke mededeling bij de eerst begravene: Leijd nu 25 Diep en de Beene leggen onder de kist