IJspret
Gisteren zag ik ze al krabbelen en krassen over het ijs, natuurijs wel te verstaan. Okay, opgespoten landjes en parkeerterreinen, maar toch … stijfgevroren echt water zonder toegevoegde chemicaliën om het sneller en/of harder te maken, geen machines om het te bevriezen, gewoon koude nachten. 
Kindertjes achter stoelen en op dubbele schaatsjes, Papa op de noren met zijn kroost op de slee er achteraan. Vandaag de eerste wedstrijd op buitenijs op een baantje van net iets meer dan 160 meter en het journaal was erbij, wat zeg ik, talloze tv-ploegen waren en masse opgetrommeld om het vanavond te kunnen uitzenden. Wat hebben we toch met die buitenschaatserij? De hele nacht ploeteren met een sproeimachine, dikke sigaren en een Beerenburgertje aan de lange tafel met een trijpe kleed, nostalgie?… nou zeker.
Uit de polder heb ik nog geen muziek gehoord, maar dat komt, als het aanhoudt, zeker. Net als vroeger maar op een andere plaats, deze foto is nog van het oude ijsterrein achter de bibliotheek van Boom op Zuideinde 77. Heel Klaverweide moest toen nog gebouwd worden. Luidsprekers kan ik zo een, twee, drie niet ontdekken, maar verlichting hing er wel in 1970. Wintertje, wintertje, waar blijf je dan.