Maand: oktober 2013

De Textielgroep van de Oudheidkamer Oostzaan heeft de vitrine op de 1e verdieping in het Zaandamse Erasmushuis opnieuw ingericht. Deze vitrine, gelegen aan de linker zijde, bevat dit keer o.a. allerlei huishoudtextiel dat werd gebruikt in de periode van omstreeks 1900 tot 1930, waar mogelijk aangevuld met authentieke gebruiksvoorwerpen uit die tijd.

Deze vitrine is dit keer onderverdeeld in drie gedeelten/onderwerpen, namelijk:

· De woonkamer…
Boven de schoorsteen hangt, tegen de muur, een zgn. worteldoek. Verder zijn er kantgekloste en gehaakte kleedjes, tafelkleden en een geborduurde theemuts te zien. Tevens herbergt deze ‘woonkamer’ wat van de bijbehorende accessoires/objecten uit dit specifieke tijdperk.

· De slaapkamer…
De slaapkamer is o.a. voorzien van pyjama-zakken, handdoeken, lakens en slopen, merk lint en een prachtige authentieke zeepdoos.

· De keuken…
Evenals in de keukens ‘van-vóór-de-oorlog’, is ook in deze vitrine de keukenplank voorzien van een geborduurd valletje. Tevens toont dit gedeelte van de vitrine een schort, theedoeken en keukendoek. Ook de gehaakte pannenlappen ontbreken niet. Uiteraard hebben ook een aantal keukenspullen uit de vooroorlogse periode een prominente plaats in dit vitrinegedeelte gekregen.

De Oudheidkamer Oostzaan heeft op verschillende plaatsen in Oostzaan vitrines staan, waarin van alles uit onze historie tentoongesteld wordt, zelfs in Zaandam zijn wij daarmee druk bezig.
Deze keer was de vitrine in het Erasmushuis in Zaandam aan de beurt,  de keuze was gevallen op poppen die beroepen van vroeger (zoals schoenlapper) uitbeelden. Die poppen zijn ons een paar jaar geleden geschonken door de familie Van Beveren uit Oostzaan.
Zo, dat was de inleiding, maar nu het hoe en wat rond het inrichten van de vitrine en wat zich ditmaal daarbij afspeelde.
Op de Leliestraat de poppen keurig verpakt in dozen en die geladen op de bakfiets die wij als Oudheidkamer gelukkig hebben. Siem Meijn was de gelukkige die deze klus op dinsdag 1 oktober mocht uitvoeren en hij ging dus op weg lekker voor het windje op de Kerkstraat richting Erasmushuis (terug viel het, tegen de oostenwind in, knap tegen).
Siem rijdt de Kerkstraat op en bij de bushalte (hoek Kerkbuurt/Kerkstraat) staan een aantal mensen te kijken die zeggen: “Oh, wat leuk” en wat doet Siem dan? Hij hoort dat en gaat terug en geeft die mensen wat uitleg over de poppen en waar het naar toe gaat.
De mensen vonden het leuk dat ik even stopte en stelden mijn uitleg duidelijk op prijs. Maar toen Siem vroeg  of ze al donateur waren van de Oudheidkamer, begonnen ze te lachen. Voor een volgende keer dus maar een houder op de bakfiets maken voor de kaarten om je als donateur aan te melden.
Vervolgens met windje mee richting  Zaandam, bij de Lobeliusstraat kruist zijn weg met die van een tegemoet komende, fietsende klas schoolkinderen vergezeld door de schooljuffrouw en eerlijk gezegd een heel aantrekkelijke ook nog.
Die klas liet merken dat ze de poppen en wat het voorstelde heel leuk vonden, zoals Siem dan is, zegt hij meteen tegen de juf, dat hij best wel een keer met deze voorstelling op haar  school wil komen. Vond ze een goed plan, maar helaas is hij vergeten te vragen welke school ………………….
Verder gaat hij, door naar het Erasmushuis en Siem zet de bakfiets opzij van de ingang neer. Ja hoor, daar kwamen meteen bewoners en bezoekers al kijken en je hoorde: “Oh, hoe leuk, dat zie je niet meer. Komt er ook een bewoonster naar hem toe en zegt: “Waar ga je die opbergen?”
“Op de eerste verdieping Oost”, was het antwoord van Siem. “Dat is leuk, ik ga zeker kijken”, was haar reactie. Er zijn gelukkig nogal wat poppen en dus kon het niet in één keer naar de eerste verdieping, diverse keren ging Siem vol bepakt naar boven. Met onderweg op de trap en in de lift heel veel bekijks en vele leuke reacties. Uiteraard veel moeten uitleggen wat het was.
Nadat de vitrine was ingericht, wilde Siem weer naar buiten en met de bakfiets weer op Oostzaan af. Net op dat moment komt dezelfde dame die zeker zou gaan kijken weer aan gelopen en zegt: “Heb je ze veilig op geborgen?”
“Uiteraard, mevrouw”, antwoordde Siem. “Nou zeun, dat doen ze met mij ook” en ze lacht hartelijk. Heerlijke humor !!!!!
Zomaar een verhaaltje over zomaar op de bakfiets naar Zaandam om een vitrine in te richten. Dankbaar werk toch, hè!!!!