Naar waarde genoten
Opmerkelijk is toch een woord dat van toepassing blijft op het leven EN het verscheiden van Reinier Plooijer. Toen ik onlangs zijn graf bezocht om een foto te maken van de steen die is geplaatst, kon ik niet bevroeden dat de schaduw die op de steen viel, heel duidelijk symbool stond voor het feit dat het in het leven van Reinier niet enkel zonneschijn was.
Toeval? Natuurlijk, maar toch ….
Ook de tekst viel mij op, treffend, dus rees de vraag: “Wie heeft dat bedacht”.
Enig navragen leverde alweer een opmerkelijk feit op. Reinier had zijn leven zo zeer naar waarde genoten dat er geen geld meer was voor een grafsteen.
Zoals zo vaak was voorgekomen tijdens de alcoholische uitspattingen bij leven, was hij ook nu weer “gered” door zijn dorpsgenoten. Vele Oostzaners hebben zijn leven gerekt, door hem ook tijdens strenge winters en hopen sneeuw, wakker te maken als hij zijn nachtelijke tocht richting huis had opgegeven en zich ten ruste had gelegd op een sneeuwhoop. “Kom op, Nier, hier kan je niet blijven, dan vries je dood”, werd er dan gezegd en iemand bracht hem dan wel weer naar huis.
“Thuis gebracht” is hij ook nu weer, niks anoniem. Op initiatief van medewerkers en clientèle van café Huppeldepub is er een mooi bedrag ingezameld om Nier ook op zijn laatste rustplaats naar waarde te genieten.