Maand: december 2005

Het is gelukt! De foto en film is afgeleverd, maar niet aan Joop zelf, hij bleek op vakantie te zijn.
Er is echter wel de belofte gedaan dat hij hem gaat bekijken wanneer hij weer terug is. We wachten het af.

Wie het filmpje nog wil bekijken >>> dat kan door op de naam van den Ende te klikken. Het betreffende onderwerp staat op ongeveer 10.57 minuten na aanvang.
Helaas werkt deze link alleen met het programma Real Player en niet met Windows mediaplayer, het goede is dan weer dat ook Real player gratis is te downloaden van internet.

1, 2, 3, veel

Is het ‘m nou of is het ‘m nou niet? We weten het nog steeds niet, want alhoewel de kijkcijfers van RTV-NH in het gebied Oostzaan gister de pan uitrezen, was er in de uitzending van 5 tot 6 uur niets te zien. Zijn we verdrongen door een brand of inbraak, mogelijk, we houden de vinger aan de pols. Ik heb zelfs de uitzendingen van Ajax en AZ doorgezeten (en dat wil wat zeggen), maar helaas niets over Joop (z’n opa?).

Ondertussen bereikte ons via e-mail het volgende bericht en zo zie je maar:
onze “uitzendingen” werken wel degelijk

Het geschiedde ergens in de jaren zestig dat er een jongeman op rammelend fietsje zich bij de Boerenleenbank in Oostzaan vervoegde.
Hij kwam voor een lening want hij wilde een bedrijfje in de amusement beginnen.
De toenmalige directeur van de Boerenleenbank had daar weinig vertrouwen is en is daar verder dan ook niet op in gegaan.
Waarop de jongeman weer op zijn rammelende fietsje stapte en richting Zuideinde verdween.
Naam van de jongeman ? Joop van den Ende…..

RTV-NH vrijdag (elk heel uur) vanaf 17 uur:
We zoeken meneer Joop

Mocht u vanavond dit beeld op uw televisie voorbij zien komen, dan heeft u waarschijnlijk het nieuws van RTV-NH aanstaan.

In onze nimmer aflatende zoektocht naar personen en zaken op oude foto’s en filmmateriaal zijn we gestuit op een beeld dat bij zo velen de uitspraak: “Hé, Joop van den Ende” ontlokte, dat we toch maar op zoek zijn gegaan naar het waarheidsgehalte daarvan.
Nou valt het nog niet mee om zo iemand iets te vragen, dat moet over vele schijven en ons is dat dan ook niet gelukt. Maar met medewerking van RTV-NH komen we hopelijk wel tot een resultaat. We sluiten het dan uit of juist niet, dat is afhankelijk van het oordeel van meneer Joop zelf. Vele Oostzaners kunnen nog vertellen over het feestwinkeltje waar hij mee op de Oostzanerdijk heeft gezeten, maar of zijn familie zich heeft laten zien op een van de vele uitstapjes van Oostzaanse bejaarden in de periode 1929-1939 is niet bekend. Binnenkort komen we er zeker op terug, maar nu eerst maar even kijken wat de tv-beelden gaan opleveren. Overigens, wie het vanavond niet kan bekijken heeft nog een herkansing op de website van RTV-NH: http://www.rtvnh.nl/programma/avarchief.asp vanaf morgen

(klik op bovenstaande regel voor onze kerstboodschap)

In de periode tussen Kerst en Nieuwjaar zal de oudheidkamer gesloten zijn.

Uit onverwachte hoek

Uit het mededelingenblad NGV Zaanstreek-Waterland nr 63
Nieuwe bron toegankelijk in het Centraal Bureau voor Genealogie
(van de redactie)

In het CBG te Den Haag is kort geleden een nieuwe bijzondere bron toegankelijk gemaakt. Het gaat om het Algemeen Politieblad over de periode 1852-1946.

Het artikeltje vervolgt met een opsomming van aantallen persoonsnamen en de soorten gegevens die je daar kunt terugvinden. Tevens wordt vermeld het internetadres van deze instelling, helaas bleek echter dit bestand nog niet via de digitale weg te zien te zijn.

Waarom nu deze aparte vermelding? Op het bijgevoegde plaatje stond een agent in vol ornaat afgebeeld. Hij trok meteen mijn aandacht, want het was onze eigen dorpsveldwachter Hindrik Spelde. Als je die eenmaal in je systeem hebt opgenomen, raak je dat beeld niet meer zo snel kwijt.
Toch leuk dat hij kennelijk als boegbeeld mag dienen voor deze nieuwe ontsluiting van het Centraal Bureau voor Genealogie.

Textiel

Zoals gezegd, gisteren, de textielgroep is een nijver groepje en bewandelde met de koffie-, thee- en cacao-tafel even een zijweggetje. Maar natuurlijk ligt de hoofdzaak van hun kennen en kunnen op het gebied van allerlei soorten textiel, stoffen en kleding en dan met name uit het dagelijks gebruik van ons dorp.
Alles wat er binnenkomt wordt zorgvuldig hersteld, gewassen, gestreken en/of gesteven. Vervolgens ook nog beschreven en gedocumenteerd en tenslotte op foto vastgelegd, zodat we het ook netjes en veilig kunnen opbergen en niet steeds in handen hoeven nemen als dat niet strikt noodzakelijk is. Een monnikenarbeid, maar we horen ze nog regelmatig zingen of neuriën en gelachen wordt er ook veel, dus dat gaat wel goed.

Textiel nemen ze (gelukkig) nogal ruim, we zien ze dan ook regelmatig met naaimachines, breinaalden en bratjes in de rondte lopen en dat maakt de kleine tentoonstellingen, die zij verzorgen in de etalages naast Foederer, dan ook weer wel zo levendig.
Hetgeen dan weer duidelijk blijkt uit de belangstelling die deze etalage wekt bij de mensen die even moeten wachten op hun beurt bij de flappentap van de ING. Eerlijk gezegd heb ik ze wel speciaal zien oversteken om daar efkes een blik naar binnen te werpen en dan denk je: “Daar doen we het voor”.

Vitrines in Oostzaan

Wel haast sinds het begin van haar bestaan heeft de oudheidkamer op de een of andere manier gezocht naar manieren om onder de aandacht van het publiek te komen. Vooral in de beginjaren was dat moeilijk, want de mogelijkheden waren wel zeer beperkt. Geen eigen onderkomen betekende ook geen eigen opslag en alles wat werd verzameld, lag her en der verspreid op zolders en in kelders. Sinds 2000 is dat gelukkig veranderd en alhoewel we de achterstand nog steeds niet hebben kunnen inlopen, hebben we wel meer inzicht in wat er is en wat het is. Met iets meer gemak kunnen we spullen bij elkaar zoeken rond een thema en daar maken we graag gebruik van.
Al jaar en dag gebruiken we vitrines op verschillende locaties in het dorp en sinds een aantal jaren ook twee grote etalages van het gebouw op de Kerkbuurt 21. Helaas hebben we daar geen stroom ter beschikking, maar bij daglicht ziet u er de mooiste collecties voorbij komen, meestal verzorgd door onze afdeling textiel, een daadkrachtig groepje die de handen graag uit de mouwen steekt.

Op verzoek van één van onze “verre” donateurs zetten we die uitstalling ook maar eens in deze rubriek in ’t zonnetje, tenslotte is niet iedereen in staat om even te komen kijken.

Boerderij in de Heul? (update: zie 15 januari 2006)

Wie helpt ons aan het juiste (huidige) adres?

Als naam van de bewoner wordt genoemd S Havik en dat komt uit een sterke en betrouwbare bron.

Alle andere gegevens ontbreken nog, dus we roepen uw hulp maar weer eens in.
Tot nog toe is deze rubriek sterk gebleken en hebben al veel raadsels een oplossing gevonden.
Ons vertrouwen is inmiddels flink gegroeid in de kracht van deze oproepen.

Starttoren

De starttoren die gebruikt werd bij o.a. zeilwedstrijden
Een typische WWWWW vraag:
Wanneer werd die gebruikt zo’n beetje?
Waar lag ie precies? Misschien hebt u wel een kaartje van ’t Twiske met daarop een kruisje?
Er staan hier geen mensen op, maar wellicht weet u iets over samenstelling van de zeilvereniging te vertellen?
Zijn er verder nog verhalen of anekdotes bekend?

Te laat

(Nog een keer Nier via een inzender)
Op maandagochtend loop ik in de melkfabriek rond om een uur of zeven in de ochtend. Ik was een jaar of twaalf. Teun van “de Schafte” staat achter de lopende band , hij is bezig dubbel gestoomde flessen in de kratten te zetten.
Hij zag me en riep: “Siempie, zeun, kom es”. Ik naar hem toe.
Hij zegt tegen me: “Doe jij die flessen eens in de kratten. Ik moet effe weg”.
Dan vroeg je niet waarom of zo, dan deed je dat gewoon, zo ging dat vroeger.

Ik sta dus achter de lopende band kratten te vullen met volle flessen, die zo uit de toeren kwamen. Deze flessen waren nog al warm, nou eigenlijk waren ze hartstikke heet. Ik verbrandde nog net niet mijn poten, maar veel scheelde het niet. Het waren van die flessen met kroonkurken er op.
Binnen nog geen vijf minuten stond Nier voor me neus en nam het werk over, pompie dompie, tralala.

Daar kwam Teun er weer aan. Wat wil nu, Teun ging Nier roepen om dat hij zich verslapen had, hij woonde nog geen 2 minuten van de fabriek. Teun, Nier kennende, bleef hij net zo lang roepen tot hij zijn bed uit kwam.
Maar vervolgens was Nier eerder op zijn werk dan Teun. Teun was voor om de fabriek gegaan en Nier achterom, dit was korter maar gevaarlijker.

Teun ziet Nier staan en zegt tegen hem: “Waar zit je nou”?
Nier: “Ik ben hier al die tijd, maar jij was er niet”. En uitgepraat was Teun.
Nier stond weer lachend zijn werk te doen en ik heb hem nog wel even geholpen. Samen hadden we nog dikke pret om deze grap.
De man en het jochie, maandagmorgen, zeven uur, ja, dat waren andere tijden.